24 april 2009, Wij zijn gisteren om 08.00 na een goede nachtrust uit Purmerend vertrokken richting Schiphol. Mijn vader was zo lief om ons even te brengen dus dat was lekker makkelijk. Op Schiphol eerst geprobeerd om zelf in te checken maar op de een of andere manier lukte dat niet. Zelfs met de hulp van een United mevrouw wilde het niet lukken dus toen maar gewoon in de rij! Het ging echter vrij snel en zo zat onze eerste wachtrij voor de dag erop. Lekker nog even een kopje thee gedronken bij Mcdonald en daarna naar de gate. We raken nog even aan de praat met Emiel en Yvet (ook van dit forum). Onze vlucht vertrekt mooi op tijd en rond 12.30 gaan we de lucht in. In eerste instantie lijkt het entertainment systeem het niet te doen en wordt er omgeroepen dat we vouchers zullen krijgen voor het ongemak. We stellen ons maar in op een lange vlucht want dan zullen we onze jongens zelf bezig moeten houden. Gelukkig blijkt na een half uur dat het systeem het toch doet dus dat scheelt weer. We hebben een prima vlucht en de kinderen vermaken zich ook prima! Het is alleen jammer dat robby werkelijk geen twee seconden stil kan zitten! Wat een ontzettende friemelkont is dat! Na de landing op Washington duurt het dik een uur en drie kwartier voor we door alle douane perikelen heen zijn en kunnen we zo doorlopen naar onze volgende vlucht. We zitten nog geen tien minuten als we al weer gaan opstijgen. Ik zit samen met lars naast een dame waar echt geen lachje van af kan maar vooruit dit is maar een kort vluchtje. Om precies 19.00 landen we in Orlando en gaar we naar dollar om onze auto op te halen. De rij is niet zo lang maar het duurt toch nog ruim een uur voor we aan de beurt zijn. We zeggen overal nee op en om. 20.30 rijden we met onze auto de luchthaven af. Het type weet ik even niet meer zal later wel vertellen wat voor een het er is. Het Welcome home centrum hebben we in een keer gevonden en daar halen wen het adres op van onze villa. We hebben een villa gekregen op 443 summer place loop in Clermont. Met de route op schoot gaan we dus op zoek naar de villa. We stoppen nog even voor een paar boodschappen bij de Publix en rijden gelukkig maar een keer fout. Jeroen vergeet nog even dat de auto een automaat is en schakel naar zijn 3 (denk hij!) Hier wordt de auto dus niet echt blij van maar gelukkig doet hij het nog prima. Rond 22.00 zijn we dan eindelijk op plaats van bestemming aangekomen. We kijken even snel rond en binnen twee seconden liggen de jongens al lekker te slapen. Wij gaan ook snel achter ze aan naar bed en tot een uur of half 5 slaap ik prima. Daarna echter klaar wakker! Ik besluit maar vast aan het reisverslag te beginnen want de rest ligt nog lekker te slapen. groeten Wendy __________________