Vrijdag 8 mei, We hadden onze wekker om zeven uur gezet zodat we alle tijd hadden om de laatste rommel in te pakken en de villa ook nog een beetje netjes achter te laten. Na een laatste lekker ontbijtje werden de laatste tassen vol gedaan en zelfs robby zijn waveboard paste precies in de tas. In de villa stond een weegschaal dus dat was mooi makkelijk. Alles paste zelfs bijna achter in de auto dus dat ging goed. Vlak voor we zouden vertrekken vertelde Lars ineens dat hij zich niet goed voelde Dit had ik een jaar eerder bij ons vertrek uit Florida ook van hem te horen gekregen en toen heeft hij de hele weg naar Nederland overgegeven. Ik zag de bui al weer hangen en heb hem snel medicijnen tegen de misselijkheid gegeven. Rond half tien waren we helemaal klaar en zouden we vertrekken. Bij de garagedeur rende Lars echter terug naar de wasbak en ja hoor daar ging meneer zijn ontbijtje Na hem opgefrist te hebben, hebben we hem met plastic zakjes achterin de auto gezet en zijn we op weg gegaan om de sleutel van de villa in te leveren. Nog even een foto gemaakt van de ingang van het park (altijd alles op het laatste moment doen he!) We waren nog geen vijf minuten onderweg toen er een lampje aansprong op het dashboard van de auto. Dit was het tweede lampje al wat ging branden maar van de eerste hadden we opgezocht dat het geen haast had. Ik dus maar weer zoeken in het boekje wat dit nu weer betekende en Jeroen reed gewoon door. Na een kwartier had ik het gevonden en er stond dat als dit lampje ging branden je onmiddellijk moest stoppen De auto dus maar keurig aan de kant gezet en de motor uit gedaan. Ik kreeg al de zenuwen want we moesten toch echt naar het vliegveld!! Bij het opnieuw starten van de auto brandde het lampje echter niet meer en hebben we de gok maar genomen en zijn we weer gaan rijden. De sleutel inleveren was snel gedaan en daarna werd de route richting vliegveld ingezet. Lars lag ondertussen achterin de auto lekker te slapen dus maar hopen dat hij straks een beetje lekkerder wakker wordt. We nemen met pijn afscheid van Orlando want we weten dat we volgend jaar (en het jaar erop??) niet terug zullen komen Gelukkig komen we veilig aan op het vliegveld waar we wel even doorgeven dat de auto nagekeken moet worden. Het slaapje heeft Lars goed gedaan en hij voelt zich weer iets beter. We checken onze twee koffers en drie tassen in die allemaal keurig van gewicht zijn en gaan nog even voor de laatste keer langs alle winkeltjes. Daarna door de douane. Voor ons heeft iemand zijn laptop laten liggen maar we kunnen die meneer niet meer terug vinden en we geven de tas af bij gevonden voorwerpen. We besluiten nog even iets te eten en zelfs lars heeft al weer een beetje trek gekregen. Robby ziet ons vliegtuig staan en maakt nog even snel een foto. Bij de gate herken ik bluedolfin van het forum en we raken nog even aan de praat. Vervolgens het vliegtuig in voor het eerste stukje richting Washington. Na een rustig vluchtje landen we in Washington en hebben we ruim een uur voor onze volgende vlucht. We kopen sigaretten voor mijn vader en halen onze eerste en laatste donuts van deze vakantie! Ze zijn erg lekker!!!! We herkennen mensen die heen naast ons hebben gezeten in het vliegtuig en die een rondreis hebben gemaakt in Mexico. We vragen ze of ze last hebben gehad van de Mexicaanse griep maar dat bleek erg mee te vallen(op een afgelaste excursie na) In het vliegtuig zelf blijken we precies achter bluedolfin te zitten en weer naast dezelfde mensen als op de heenweg( hoe bedoel je toeval) We kletsen aardig wat af en het eerste deel van de vlucht gaat lekker snel voorbij. De jongens zijn samen met Michael (zoontje van Sandra en Marco) lekker aan het nintendo ds-en Van slapen komt helaas niet zo erg veel en om zeven uur landen we netjes op schiphol. Ik bel meteen mijn vader want die komt ons ophalen. Als we de koffers hebben nemen we afscheid van Micheal,Sandra en Marco en lopen we naar buiten. Mijn vader komt net aan rijden en als alle bagage in zijn auto zit(even doorduwen)rijden we naar Purmerend. Om acht uur zijn we al weer thuis waar een lange dag begint. De koffers worden meteen uitgepakt en de boodschappen moeten ook gelijk weer gedaan worden. Lars gaat meteen met zijn lego spelen en Robby gaar de rest van de dag naar het kinderparadijs (Fikkie steken en hutten bouwen etc) Om acht uur s avonds storten we helemaal in maar hebben we het toch goed vol gehouden vinden we zelf. We slapen tot de volgende dag een uurtje op tien en hebben minder last van een jetlag als vorig jaar. We hebben weer een super vakantie gehad en kunnen nu al weer uitkijken naar een volgende keer. Het zal echter wel een paar jaartjes duren voor het er weer in zit! Als we een week thuis zijn wordt ik erg ziek en iedereen vraagt of ik de mexicaanse griep heb Ik blijk echter op mijn eerste werkdag het noro-virus opgelopen te hebben wat een zeer besmettelijke maag-darm infectie is. Nu al weer bijna een week ziek maar gelukkig gaat het weer een beetje beter. Heb me wel vermaakt met het lezen van alle reisverslagen!! Groeten van ons alle vier!! Wendy, Jeroen Robby en lars